Ważne informacje o kompilacji modułów
Niektóre udostępniane przeze mnie moduły, wymagają nowszych wersji kompilatora wspierającego C++17, jednak aby umożliwić kompilację modułów na starszych wersjach GCC9, w których C++17 nie jest jawnie włączony, zaszła potrzeba włączenia go w poleceniu kompilacji.
Dodatkowo procedura kompilacji włącza flagę -O3, która optymalizuje kod wynikowy pod kątem wydajności. Może jednak w niektórych sytuacjach powodować nieoczekiwane problemy. Gdybyś coś takiego zauważył u siebie, możesz zmienić ją na -O2, która optymalizuje kod w mniej agresywny sposób.
W związku z tym, że chciałem jakoś uogólnić polecenie kompilacji modułów, wygląda ono jak poniżej
$ g++ -O3 -o nazwa_modułu nazwa_modułu.cpp -lstdc++fs -std=c++17
Z powodzeniem możesz go jednak dostosować pod własne potrzeby/wymagania
Podczas kompilacji programów w C++ przy użyciu kompilatora g++, flagi optymalizacji -O2 i -O3 kontrolują poziom optymalizacji kodu wynikowego, co wpływa na wydajność i rozmiar wygenerowanego kodu. Oto szczegóły dotyczące obu flag:
Flaga -O2
Poziom optymalizacji: Średni
Opis: -O2 włącza zestaw optymalizacji, które poprawiają wydajność generowanego kodu, ale są wystarczająco bezpieczne, aby nie zwiększać znacząco czasu kompilacji ani nie powodować nieprzewidywalnych zmian w działaniu programu. Optymalizacje te poprawiają efektywność bez poświęcania bezpiecznego zarządzania pamięcią.
Zakres optymalizacji:
- Usunięcie martwego kodu (niewykonywanego kodu, np. niespełnionych warunków)
- Wykonywanie prostych optymalizacji pętli
- Usunięcie nadmiarowych wywołań funkcji
- Redukcja powtarzających się wyrażeń
- Efektywniejsze alokacje rejestrów procesora
Zalety: Optymalizacje przy -O2 są bezpieczne i zazwyczaj wystarczają do większości zastosowań produkcyjnych bez znaczącego wydłużania czasu kompilacji.
Flaga -O3
Poziom optymalizacji: Wysoki
Opis: -O3 obejmuje wszystkie optymalizacje z -O2 oraz dodatkowe, bardziej agresywne optymalizacje, które mogą znacząco poprawić wydajność kodu. Jednak stosowanie -O3 może wydłużyć czas kompilacji oraz zwiększyć rozmiar kodu wynikowego. W niektórych przypadkach może prowadzić do nieprzewidywalnych wyników w programie (np. w aplikacjach zależnych od ścisłej kolejności operacji).
Zakres optymalizacji:
- Włączenie automatycznej wektorowej (SIMD) optymalizacji pętli
- Przeprowadzanie dodatkowych optymalizacji pętli, takich jak rozwijanie (loop unrolling) i przekształcenia eliminujące niektóre typy wywołań funkcji
- Możliwość bardziej agresywnej inlining’u funkcji (zamiana wywołań funkcji na kod wewnątrz funkcji wywołującej)
Zalety: -O3 może znacząco poprawić wydajność programów intensywnie korzystających z operacji matematycznych i obliczeniowych, ale może zwiększyć czas kompilacji i rozmiar binarny programu.